"Senin en büyük düşmanın, iki kaburga kemiğinin arasında bulunan nefsindir"
Sayfa 86Kitabı okudu
Kim, salihlerin edebiyle edeplenirse, o kerâmete ve ilâhı ihsanlara kavuşur. Kim evliyanın edebiyle edeplenirse, o, ilâhı yakınlığa alınır. Kim, Sıddıkların edebiyle edeplenirse, o, müşahedeye ulaştırılır. Kim, peygamberin edebiyle edeplenirse, ona, özel muhabbet ve dostluk nimeti bahşedilir. Kim. edepten mahrum olursa, bütün bu hayırdan mahrum kalır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Hâcegan yolunun esasları 8
Yaddaşt (Hatırda Tutmak)
Hak Sübhanehü ve Teâlâ'yı daima hatırda tutmak demektir. Bundan önceki esaslar bu halin gerçekleşmesini sağlamak içindir..
Hâcegan yolunun esasları 5
Yâdkerd
(Zikretmek)
Dilin kalple birlikte zikridir.
Zikirden maksat, gönlün daima Hak Sübhânehû ve Teâlâ ile birlikte olmasıdır.Bu birlikteliğe muhabbet ve tazim sıfatı eşlik etmelidir.
Hâcegan yolunun esasları 4
Halvet Der-encümen (Toplulukta Yalnızlık)
Zâhirde halk, bâtında Hak Teâlâ ile olmak demektir.
Allah Teâla'nın, "Ticaret ve alışverişin kendilerini Allah'ın zikrinden alıkoymadığı adamlar.." (Nûr 24/37) buyruğu bu makama işarettir.
Yüce Allah, bizleri ve sizleri kendisine yakınlaştırdığı dostlarından, ilmi ile amel eden âlimlerden ve ihlâs sahibi seçkin kullarından etsin.
Ariflerden birine, "Namaza giriş tekbiri nasıl alınır?" diye sorulunca, şöyle demiştir:
"Allahü ekber (Allah büyüktür) dediğin zaman, O'nunla beraber olduğunu düşün ve Allah lafzındaki şu mânaları bil: 'Allah lafzının başındaki elif, tazim (yüceltmek) içindir. Ortasındaki lâm, heybet (ululuk) içindir. Sonundaki hâ ise, murakabe (yüce zâtın tecellilerini müşahede) ve fark (zât-ı bârinin bütün varlıklardan ayrı olduğunu) düşünmek içindir.'
Namaza durduğun zaman, dünyayı ve içindekileri unut; kıyamet gününde yöneleceğin gibi, yüce Allah'a yönel. Âhirette O'nunla senin aranda hiçbir tercüman olmadan Allah'ın huzurundaki duruşunu düşün; O sana yönelmiş hitap ediyor, sen de kimin huzurunda durduğunu biliyorsun. O, her şeyin sahibi ve hâkimi yüce Allah'tır.
Kim, dinin emirlerini ve cömertliğin gereklerini yerine getirirse, o kimse gerçek fetâ yani yiğittir.
Kim, dünya ehlinin kötü ahlâkında onlara ortak olursa o, gerçek mânada bir cömert ve yiğit değildir.
Allahu Teâlâ en iyisini bilir.